ปัจจุบัน คำว่า e-Learning (อีเลิร์นนิง) เป็นคำที่คุ้นเคยกันดี เนื่องจากประเทศไทยใช้การเรียนการสอนระบบนี้มานาน โดยเริ่มจากยุคที่เรียกว่าการเรียนทางไกลผ่านดาวเทียม (Distance Learning Television Station: DLTV) มาถึงยุคปัจจุบันที่ส่วนใหญ่เปลี่ยนรูปแบบมาเป็นการเรียนออนไลน์ (Online Learning) โดยเฉพาะช่วงการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 สถานศึกษาทั้งหมดต้องใช้ระบบการเรียนออนไลน์แทนการเดินทางไปเรียนในห้องเรียน
รูปแบบของ e-Learning ในประเทศไทย
รูปแบบการนำเสนอการศึกษาระบบ e-Learning ของไทยมี 3 รูปแบบ คือ
- เรียนทางเว็บไซต์ (Web Based Learning: WBI) โดยใช้เว็บไซต์เป็นสื่อในการนำเสนอเนื้อหาและคอนเทนต์ต่าง ๆ และใช้เทคโนโลยีมัลติมีเดียรวมทั้ง Web Programming มาควบคุมการนำเสนอรูปภาพ ภาพเคลื่อนไหว ระบบทดสอบ ระบบรายงานผล และระบบสมาชิก
- เรียนออนไลน์เต็มรูปแบบ (Online Learning) เป็นรูปแบบการศึกษาออนไลน์ที่พัฒนาเพิ่มเติมจาก WBI โดยเพิ่มระบบบริหารจัดการหลักสูตรและการเรียน (Course/Learning Management Systems: CMS/LMS) สำหรับใช้บริหารจัดการเนื้อหา ตรวจสอบ และติดตามการเรียนรู้ของผู้เรียน
- การเรียนการสอนแบบผสมผสาน (Hybrid Learning) โดยนำวิธีการสอนแบบออนไลน์ และการพบปะผู้เรียนในห้องเรียนมาใช้ด้วยกัน ในการเรียนการสอนวิชาเดียวกัน
หนังสือเกี่ยวกับ e-Learning ที่น่าสนใจ
มีหนังสือพ็อกเก็ตบุ๊กเกี่ยวกับ e-Learning จำนวนหนึ่งสำหรับผู้สอน ผู้จัดทำบทเรียนรายวิชา และผู้บริหารระบบ e-Learning ที่วางจำหน่ายตามร้านและทางออนไลน์ โดยส่วนหนึ่งของหนังสือที่น่าสนใจ ได้แก่ พ็อกเก็ตบุ๊กชื่อ
ติดตั้งและบริหารระบบ e-Learning ด้วย Moodle (ฉบับสมบูรณ์)
เคล็ดลับการออกแบบ e-Learning สำหรับนักออกแบบและผู้สอน
การออกแบบบทเรียน e-Learning เพื่อพัฒนาทักษะการคิดขั้นสูง